فلنج کور (Blind Flange) یکی از سادهترین شکل فلنجها است. این نمونه از فلنجها برای مسدود سازی انتهای مسیر انتقال سیال به کار میرود. در این مقاله قصد داریم به بررسی ویژگیهای فلنج کور بپردازیم و ببینیم که این فلنج چه کارکردهائی دارد و برای هر مورد باید از چه فلنجی استفاده کنیم. جهت خرید فلنج کور ما با تماس بگیرید.
نکاتی که درباره فلنج کور باید بدانیم
فلنج کور در صنعت به عنوان «فلنج تخت» یا «فلنج بسته» هم شناخته میشود. فلنج کور وظیفه مسدود سازی انتهای مسیر سیال در سیستم تاسیساتی را دارد. همانطور که انتظار میرود این فلنجها در انتهای یک لوله و یا مسیر انشعابی بسته میشود تا از سرازیر شدن سیال در آن مسیر جلوگیری شود.
اما انتخاب یک فلنج کور مناسب به همین سادگیها هم نیست و شما باید به نکات مهمی در این زمینه توجه کنید. در ادامه این بخش به دقت هر کدام از این موارد را مورد بررسی قرار میدهیم.
جنس فلنج کور (Blind Flange)
بسیاری از اوقات جنس فلنج کور (Blind Flange) همان جنس لوله به کار رفته در سیستم تاسیساتی ما است. در اینجا بسته به نوع فولاد و یا دیگر متریالهای به کار رفته برای لولههای انتقال سیال، جنس مشابهی هم برای فلنج کور ما انتخاب میشود.
فلنجهای کور در بسیاری از مواقع از فولادهای ساختمانی، چدنها و گاهی هم از فولادهای آلیاژی و ضد زنگ تهیه میشوند. انتخاب هر کدام بسته به دو گزینه صرفه اقتصادی و شرایط مهندسی خواهد بود.
در انتخاب جنس فلنج کور به چند مورد دقت کنید:
- در اغلب موارد ماده سیال برای مدت زمان زیادی در مجاورت فلنج کور قرار میگیرد و این مورد میتواند به ایجاد خوردگی و یا پوسیدگی در فلنج منجر شود. همین نکته ممکن است سبب ایجاد نشتی در فلنج شده و به هدر رفت سیال مورد نظر بینجامد. پس با دقت و مطابق با نوع سیال انتقالی جنس فلنج کور انتخاب شود.
- علاوه بر تاثیرات خوردگی فلنج باید به گونهای انتخاب شود که در برابر تغییرات حرارتی رفتار قابل مدیریتی از خود نشان دهد. برای مثال، اگر سیال شما حرارت بالائی دارد فلنج کور شما باید در برابر این حرارت انبساط منطقی داشته باشد و بالعلکس اگر از سیال خنک استفاده میکنید باید رفتار انقباضی فلنج کور شما قابل مدیریت کردن و تخمین زدن باشد. منقبض و منبسط شدن فلنج کور سبب ایجاد نشتی در قسمت کور شده میشود. پس فلنجی را انتخاب کنید که از نظر ترمودینامیکی رفتار کاملا کنترل شده و قابل مدیریتی را در اختیار شما قرار دهد. این موضوع در فلزات رنگی و مواد پلیمری بیشتر از فولادها و چدنها به چشم میخورد.
پایداری در برابر فشار
یکی از نکاتی که باید در زمان انتخاب فلنج کور در نظر داشته باشید، تحمل فشار درون لوله یا سیستم تاسیساتی انتقال سیال است. فلنجهای کور اغلب به صورت تخت ساخته میشوند. این شکل سادهترین نقشه را دارد. اما در عین حال به خاطر وجود موارد مهم در مکانیک سیالات همیشه بهترین طرح و انتخاب نیست.
در صورتی که سیستم تاسیساتی شما باید فشار بالائی را تحمل کند. برای مثال باید فشار مشخصی در سرتاسر خط انتقال و یا مخابره باشد (برای مثال هوای فشرده و یا گاز شهری) در این صورت فشار قابل توجهی به سطح فلنج کور شما وارد میشود. دقت کنید که فلنجهای کور تخت فشار بیشتری را نسبت به سطح دوار لولهها دریافت میکنند و در نتیجه به خاطر حفظ ایمنی باید دو نکته را در نظر داشته باشید:
- افزایش فشار باید با افزایش ضخامت فلنج کور شما پاسخ داده شود. اگر فشار شما به شدت افزایش پیدا میکند پس بهتر است از بیشترین میزان فشار ضربدر یک ضریب امنیتی استفاده کنید تا سینه فلنج شما در اثر فشار دچار پارگی و درز نشود.
- افزایش فشار به معنای افزایش گرما هم هست. بنا به قانونهای ترمودینامیک و مکانیک سیالات، هرچه فشار یک سیال در یک فضای بسته افزایش پیدا کند، به معنای افزایش گرما در آن هم خواهد بود. این مسئله شاید در فشارهای معمول مسئله ساز نباشد اما در فشارهای دو بار (2 Bar) به بالا میتواند منجر به ایجاد گرمای قابل توجهی شود. افزایش گرما به معنای انبساط و در نهایت ایجاد نشتی در فلنج خواهد بود. پس به صورت دقیق افزایش گرما و تغییرات انبساطی و انقباضی ناشی از آن را تخمین بزنید تا بتوانید به ضخامت و راهکارهای اتصال درستی دست پیدا کند.
البته راهکارهای مختلفی برای مقابله با این قضیه وجود دارد، از ضخیمتر کردن دیسک فلنج گرفته تا ایجاد قوسهای کروی و معقر در کف فلنجهای کور و یا در نظر گرفتن ضریبهای انبساطی، همگی به شما کمک میکنند که بتوانید شکل و ضخامت درستی را برای یک فلنج کور انتخاب کنید.
اتصال فلنج کور به بستر
یکی از مهمترین نکاتی که درباره فلنج کور باید دانست نحوه اتصال آن به بستر خود است. فلنجهای کور باید فشارهای زیادی را تحمل کنند. همین کار سبب میشود که تعداد پیچهای نگهدارنده آنها به بستر خودشان افزایش پیدا کنند.
دقت کنید که فلنجهای کور به همتایان خود متصل نمی شوند. برای همین تمام فشار به صورت مستقیم به دیسک فلنج وارد میشود.
برای آنکه بتوانید یک فلنج کور (Blind Flange) را به درستی در جای خود محکم کنید، بهتر از تعداد پیچ با ضریب سه (مانند سه، شش، نه، دوازه و یا بیست و چهار پیچ) استفاده کنید. ضریب سه به خاطر آن است که در این حالت فشار کامل توزیع شدهای از سمت تاج فلنج به بستر و ناحیه دیسک فلنج وارد شده و سبب ایجاد یکنواختی در درزبندی فلنج و عدم نشتی آن میشود. البته ضریب چهار (چهار، هشت و دوازده) هم گاهی به خاطر حفظ ایمنی بیشتر و راحتی تقسیمبندی ها مورد استفاده قرار میگیرد. هر دو تقسیمبندی مورد تائید و قابل قبول هستند. نکته بعدی ضخامت قلم پیچ است. پیچهائی که در فلنجهای کور به کار میروند بهتر است ضخیمتر از پیچهائی باشند که در فلنجهای متصل به کار میروند. این کار به خاطر ایجاد امنیت بیشتر در برابر فشارهای ناگهانی است که به این دسته از فلنجها وارد میشود.
برای مشاهده استاندارهای این فلنج میتوانید به تب استاندارد در همین صفحه یا اینجا مراجعه کنید.
نقد و بررسیها
هنوز بررسیای ثبت نشده است.