فلنج رزوه ای (Threaded Flange) یا «فلنج گلو پیچ» یک راهکار برای اتصال فلنجها به بستر خود بدون نیاز به جوشکاری هستند. در ادامه قصد داریم به بررسی ویژگیها فلنجهای رزوهای بپردازیم و با کاربردآنها در صنعت تاسیسات بیشتر و بهتر آشنا شویم. جهت خرید فلنج رزوه ای با ما تماس بگیرید.
مشخصات فلنج رزوهای
فلنج رزوهای یک راهکار برای اتصال فلنجها به لوله و یا دیگر بسترهای تاسیساتی بدون نیاز به جوشکاری است. در اینجا گلوی فلنج با استفاده از تراشکاری روزهسازی شده و بعد از آن بر روی سر لوله یا بستر پیچیده و درزبندی میشود.
در تصویر زیر نحوه اتصال فلنج بر روی لوله را مشاهده میکنید. همانطور که در این تصویر نشان داده شده است، فلنج بر روی لوله سوار شده است و روی لوله و داخل گلوی فلنج رزوه کاری شده است.
نکات لازم برای اتصال بهینه فلنج رزوه ای به بستر خود
- لوله مورد نظر باید از نظر ضخامت به اندازهای باشد که هم امکان رسیدن به عمق رزوه مورد نیاز را به ما بدهد و در عین حال پس از قسمت روزه، ضخامت کافی برای تحمل فشار باز و بستن فلنج را داشته باشد (آببندی کردن فلنج اغلب با فشار زیاد همراه است و این فشار میتواند سبب بریدگی یا پارگی لوله در قسمت روزه شده لوله گردد). برای همین باید ضخامت لوله و عمق مناسب روزهها در نظر گرفته شود.
- برای آببندی بهتر، سر لوله و گلوی فلنج به صورت مخروطی تراشکاری شده و سپس رزوه میشود. این کار سبب میشود که با بستن فلنج، آببندی بهتری در گلوی فلنج روزهای ایجاد شود و در عین حال استحکام بالاتری را نیز به ما ارائه کند. در تصویر برش خورده زیر میتوانید مخروطسازی گلوی فلنج را مشاهده کنید.
به خاطر نوع ساختار فلنج رزوه ای (Threaded Flange)، باید به مسئله آببندی و قرار گرفتن پیچهای اتصال فلنج در برابر فلنجهای همتای خود دقت کنید. مشکل کار اغلب با بستن و یا شل کردن فلنج رزوهای در جای خود حل میشود، اما در اغلب موارد استفاده از درزبند برای مطمئن شدن از آببندی فلنج رزوهای الزامی است.
فلنجهای رزوهای برای خطوط انتقال مایعات غیر خورنده مانند آب مناسب هستند. از نظر ایمنی و کارکرد، آنها گزینه مناسبی برای انتقال موارد خورنده، گازها یا مواد نفتی نیستند. حتی با بهترین نشتبندیها، باز هم پس از مدتی از قسمت رزوه خورده، نشتی صورت میگیرد (این مسئله به خاطر خستگی فلز در دراز مدت و از دست دادن اصطکاک و خاصیت الاستیک ناشی از آن است).
ممکن است پس از بستن فلنج در پشت آنها از موم درزبندی که با حرارت گرم و ذوب میشود، لحیمهای فلزی و یا موارد پلیمری درزبندی استفاده شود. همه این راهکارها به حفظ آببندی این فلنجها کمک میکنند. اما داشتن یک برنامه بازبینی برای نشتیها بخش جدائی ناپذیر از روند به کارگیری فلنجهای رزوهای است. برای فلنجهای رزوهای کلاسهای 150، 300،400،600،900،1500 و 2500 به صورت استاندارد وجود دارد که مشخصات، اندازه گلو و عمق و گام روزهها در آن مشخص شده است.
در چه جاهایی از فلنج رزوهای استفاده میشود؟
فلنج رزوهای از نظر تولید تقریبا گران هستند. شما هم باید گلوی فلنج و هم سر لوله و یا بستر را بر اساس استانداردهای روزه مشخصی تراشکاری، مخروط و سپس روزه کنید. همچنین پس از اتصال و بعد از مدتی به خاطر خستگی فلزی، گلوی فلنج و سر لوله شل شده و ایجاد نشتی میکنند. به همین خاطر فلنجهای رزوهای گزینه مناسبی برای تاسیسات مخابره موارد نفتی و یا گازی نیستند.
گزینه بعدی مسئله خوردگی در رزوههای فلنجهای رزوهای است. فلنجهای رزوهای به خاطر تراشکاری ایجاد رزوه، مکان مناسبی برای بروز خوردگی هستند. زنگ زدگی یکی از شکلهای رایج خوردگی در فلنجهای روزهای ساخته شده از فولاد ساختمانی و چدنها است. البته استفاده از فلنجهای رزوهای مزایای خود را دارد. اصلی ترین مزیت این فلنجها امکان بازشدن آن از سر لوله و یا بستر اتصال است. این کار سبب میشود که بتوان فلنجهای لولهای را به راحتی بازیافت کرد و از آنها در مکانهای مختلفی استفاده کرد.
همچنین فلنجهای رزوهای به خاطر حالت تخت خودشان به راحتی قابل تراشکاری هستند و نقشه نسبتا سادهای دارند که تولید آنها از ورقهای فولادی و یا ریختگری در قالبهای ماسهای تخت را به صرفه میکنند. در صنایع انتقال آب، روغن، سیالات با وسیکوزیته بالا (مانند گریس، خمیرها و مواد مشابه) فلنجهای روزهای گزینه مناسب و کاربردی هستند.
جنس فلنج رزوه ای (Threaded Flange)
فلنجهای رزوهای اغلب از فولادهای ساختمانی ساخته میشوند. انتخاب فولاد ساختمانی به خاطر سادگی ایجاد رزوه هم به شیوه قلاویز کاری و هم به شیوه ماشین تراش است. البته استفاده از فولادهای آلیاژی و فولادهای ضد زنگ، بهرهگیری از چدنهای تراشکاری و ریختگری و گاهی فلزات رنگی هم برای این فلنجها دیده شده است. با این حال در سیستمهای تاسیسای جدید که استفاده از مواد پیلمری برای ساخت لولهها رایج شده است هم در اندازههای کوچک و گاه بزرگ از این فلنجها استفاده میشود.
نکات لازم برای انتخاب جنس فلنج رزوه ای
جنس فلنج رزوهای باید امکان دنده تراشی و رزوه کردن گلوئی را به شما بدهد. فولادهای ضد زنگ و آلیاژی و برخی از چدنهای چکش خوار، به خاطر سختی ساختار ملکولی، گزینه مناسبی برای رزوه سازی نیستند. جنس به کار رفته در فلنجهای رزوهای باید بتواند خاصیت الاستیک خوبی داشته باشد. این خاصیت برای آببندی کردن رزوهها نیاز است. چدنهای ریختگری اغلب فاقد این گزینه هستند و باید از موارد درزگیر و آببندی کمکی برای آنها استفاده شود. فولادهای ساختمانی گزینه خوبی برای این مورد هستند.
خوردگی مسئله بسیار مهمی در رزوههای گلوی فلنج است. اگر مواد اسیدی، قلیایی و یا مواد با حرارتهای مختلف (مانند انتقال روغن داغ یا آب داغ) در سیستم تاسیساتی شما جریان دارد، بهتر است از فلنجهای تخت و یا گلودار که امکان جوشکاری را به شما میدهند استفاده کنید. تنشهای حرارتی، مواد اسیدی و قلیایی و حتی عبور آب میتواند سبب خوردگی فلنج و نشتی قسمت رزوهای آن شود.
جهت مشاهده استانداردهای فلنج رزوه ای میتوانید به تب موجود در همین توضیحات یا به اینجا مراجعه کنید.
نقد و بررسیها
هنوز بررسیای ثبت نشده است.